فیبروم رحم توده های اغلب غیر سرطانی هستند، که از بافت عضلانی دیواره رحم تشکیل می شوند. فیبروم ها می تواند در داخل رحم، در دیواره عضلانی رحم یا در سطح بیرونی رحم رشد کند. فیبروم های رحمی به عنوان میوم نیز شناخته می شوند. این بیماری می تواند هیج علائمی نداشته باشد و برعکس می تواند علائمی مانند درد شدید در ناحیه لگن و شکم و همچنین خونریزی های غیر طبیعی رحم را ایجاد کند.
فیبروم رحم چیست؟
فیبروم های رحمی تومورهای غیر سرطانی هستند که از بافت عضلانی دیواره رحم تشکیل می شوند. شما می توانید یک یا چند فیبروم در رحم خود داشته باشید. اندازه این تومورها می تواند به کوچکی یک دانه تا اندازه یک گریپ فروت متغیر باشد. این میوم های رحمی تقریباً همیشه خوش خیم هستند. احتمال تبدیل فیبروم رحم به سرطان بسیار نادر است. اگر فیبروم های رحمی دارید، به این معنی نیست که احتمال ابتلا به فیبروم سرطانی یا شکل دیگری از سرطان در رحم افزایش می یابد.
فیبروم ها در زنان یائسه کمتر دیده می شود. بسیاری از زنان نمی دانند که فیبروم دارند زیرا آن ها هیچ علائمی را تجربه نمی کنند. ولی فیبروم ها در بعضی از افراد مشکلاتی ایجاد کنند، می توانند باعث ناراحتی شدید، اتساع شکم، درد، خونریزی شدید قاعدگی و تکرر ادرار شوند.
انواع فیبروم رحم چیست؟
فیبروم های رحمی بر اساس محل قرارگیری آن ها در رحم طبقه بندی می شوند:
- داخل حفره ای: این نوع فیبروم رحم تقریباً به طور کامل در داخل حفره رحم قرار دارد و داخل حفره رحم گسترش می یابد.
- داخل دیواره یا داخل میومتریال: این شایع ترین نوع فیبروم رحم است. کاملاً در داخل عضله رحم قرار دارد.
- ساقه دار: فیبروم های ساقه دار در دیواره بیرونی و داخلی رحم قرار دارند. آنها توسط یک ساقه به سطح رحم متصل می شوند. هنگامی که حرکات ناگهانی باعث چرخش این فیبروم ها می شود، ممکن است درد ناگهانی و شدید را احساس کنید.
- زیر مخاطی: این نوع فیبروم رحم تا حدی در حفره رحم قرار دارد و از دیواره آن شروع می شود. این کمترین نوع فیبروم رحمی است. این می تواند باعث خونریزی شدید شود و بیشترین ارتباط را با مشکل باروری دارد.
- فیبروم های ساب سروزال: این فیبروم رحم به بیرون از رحم بیرون زده و پایه آن در سطح بیرونی رحم قرار دارد. این فیبروم ها ممکن است باعث درد شوند، اما معمولاً باعث خونریزی نمی شوند.
علائم فیبروم رحم چیست؟
علائم شما به محل و اندازه فیبروم های رحمی بستگی دارد. علائم رایج عبارتند از:
- احساس فشار یا ناراحتی در قسمت تحتانی شکم (شکم) یا لگن
- درد شکم: درد ممکن است حاد یا مزمن، اما مداوم و موضعی باشد.
- کمر درد مداوم: به دلیل فشار فیبروم به عضلات و اعصاب پایین کمر
- مشکل در دفع مدفوع: زیرا فشار رکتوم ناشی از فیبروم می تواند باعث احساس پری شود.
- ناراحتی یا درد در هنگام مقاربت جنسی
- خونریزی واژینال: خونریزی های زیاد در دوران قاعدگی
- نیاز به تکرر ادرار یا ناتوانی در دفع ادرار با وجود مثانه پر
داشتن علائم شدید فیبروم مانند:
- خونریزی بیش از حد واژن
- درد ناگهانی و تیز لگن
- درد لگنی که از بین نمی رود.
- دوره های قاعدگی طولانی یا دردناک و سنگین
- خونریزی یا لکه بینی بین قاعدگی
- مشکل در تخلیه مثانه
- کم خونی دلیل خونریزی های شدید
- ناباروری یا مشکلات در دوران بارداری و زایمان
چه چیزی باعث فیبروم رحم می شود؟
علت دقیق فیبروم رحم مشخص نیست، با این حال عوامل متعددی در ایجاد آن ها نقش دارند، از جمله:
- هورمون ها: استروژن و پروژسترون دو هورمونی هستند که هر ماه در حالی که بدن برای بارداری آماده می شود، رشد دیواره رحم را تحریک می کنند. این هورمون‌ها همچنین بر رشد فیبروم‌ها تأثیر می‌گذارند که پس از یائسگی و هنگام استفاده از داروهای ضد هورمونی کوچک می‌شوند.
- ژنتیکی: شواهدی وجود دارد که نشان می دهد فیبروم های رحمی ارثی هستند. اگر مادر یا مادربزرگ شما فیبروم داشته باشد، ممکن است شما نیز به آن مبتلا شوید.
عوامل خطر برای فیبروم رحم چیست؟
این عوامل ممکن است خطر ابتلا به فیبروم رحم را افزایش دهند:
- سن، زنان در سنین باروری بیشتر در معرض خطر هستند.
- سابقه خانوادگی، اگر اعضای خانواده سابقه فیبروم داشته باشند، ممکن است خطر بیشتری داشته باشید.
- چاقی
- شروع زودرس قاعدگی
- مصرف زیاد گوشت قرمز
- رژیم غذایی کم لبنیات، سبزیجات سبز و میوه ها
- مصرف الکل
چگونه فیبروم رحم تشخیص داده می شود؟
پزشک شما می تواند فیبروم ها را در طول معاینه معمول لگن و در حین بررسی رحم، تخمدان ها و واژن کشف کند. آزمایش های تصویربرداری زیر وجود فیبروم را بیشتر تایید می کند:
- سونوگرافی واژینال
- ام آر آی
- اشعه ایکس
- سی تی اسکن
پس از تشخیص دقیق، پزشک متخصص زنان شما بهترین گزینه های درمانی را برای شما تعیین می کند.
فیبروم رحم چگونه درمان می شود؟
نوع درمانی که دریافت می کنید بستگی به سن شما، شدت بیماری، نوع فیبروم شما، باردار بودن یا تمایل به بچه دار شدن در آینده دارد.
درمان هایی که به کنترل علائم فیبروم کمک می کند عبارتند از:
- قرص های ضد بارداری
- دستگاه های داخل رحمی (IUD) که هورمون آزاد می کنند.
- مکمل های آهن برای پیشگیری یا درمان کم خونی ناشی از پریودهای سنگین
- مسکن ها
- هورمون درمانی
- نظارت از طریق معاینات منظم لگن
- آمبولیزاسیون فیبروم رحم
اگر وضعیت شما با داروها یا هورمون ها قابل کنترل نباشد، ممکن است نیاز به جراحی لاپاراسکوپی رحم داشته باشید.
فیبروم رحم چه تاثیری بر بارداری دارد؟
فیبروم های رحمی گاهی اوقات می توانند باعث ناباروری یا سقط جنین شوند یا از لانه گزینی و رشد جنین جلوگیری کنند. به ندرت، فیبروم های رحمی می توانند لوله های فالوپ شما را مسدود کنند یا بر عبور اسپرم از دهانه رحم به لوله های فالوپ تأثیر بگذارند.
چگونه از فیبروم رحم پیشگیری کنیم؟
اگرچه هیچ راه اثبات شده ای برای پیشگیری از فیبروم رحم وجود ندارد، اما اتخاذ یک شیوه زندگی سالم ممکن است خطر ابتلا به این بیماری را کاهش دهد. این ها شامل حفظ وزن سالم و خوردن بیشتر میوه ها و سبزیجات و همچنین خودداری از مصرف سیگار و الکل است.
